Een ijskoude les over stress

Adem in, adem uit

Maandag, iets voor één uur. Buiten staat een ijzeren bad klaar, gevuld met water en heel veel ijs. Heul veul. Binnen zit een groep leerlingen op matjes. Vandaag staat een workshop "Omgaan met stress" gepland. Maar het bleek véél meer dan dat.

Eerst leerden we ademen. De ademhaling tijdens de workshop was de ‘verbonden ademhaling’. Er werden vier rondes gedaan. Na elke ronde hielden we even onze adem in en voelden we allerlei sensaties, zoals tintelingen en lichtheid. Tess: "ik voelde zoveel tintelingen in mijn lijf, het was echt bizar!"

De sfeer veranderde al snel. Waar eerst spanning hing, kwam er rust voor in de plaats. Sommige kinderen zaten, andere lagen op hun yogamat en lieten zich meevoeren door de klanken van klankschalen en een handpan. Het geluid vulde de ruimte en bracht de focus naar binnen.

En dan… het ijsbad Na de ademhaling en de stilte wachtte buiten het ijsbad. De eerste ronde was ongeveer 1,5 minuut en voor wie durfde was er een tweede ronde. Er durfden er genoeg… We telden zeker 20 leerlingen die de uitdaging aan gingen. Eén voor één stapten ze erin. De eerste paar seconden waren heftig. Het is koud en je snakt naar adem. “De eerste 10 seconden dacht ik: dit is té koud,” vertelde een. “Maar daarna voelde ik het: ik kán dit gewoon.” “Het was eigenlijk wel lekker.” “Je wordt er superwakker van.” Sommigen hadden thuis al ervaring met koude baden. “Ik doe dit met mijn vader”, vertelde Aron. “Het ijsbad geeft energie en de ademhalingsoefening rust.” Dat werd bevestigd door anderen: “Ik was meteen wakker." "Ik voelde me supersterk.”

IJsbadmeneer

De workshop stond op het lesrooster na -hoe kan het ook anders- een motie tijdens de schoolvergadering om de 'ijsbadmeneer' uit te nodigen. Eerder had hij al op de De Vrije Ruimte, een soortgelijke workshop gegeven. De motie werd aangenomen en zo stond Tjeerd afgelopen maandag met vier zakken ijs onder z’n arm voor de deur. “Omgaan met stress” ging natuurlijk niet alleen over stress. We gingen samen iets aan dat we niet snel zullen vergeten. Het ging over jezelf tegenkomen. Over loslaten. Over grenzen verkennen, in je hoofd en in je lijf.